Week 5, vol met windsurfers!

Voordat we deze week beginnen moet ik even vertellen over een collega. Ik heb natuurlijk al uitgelegd hoe gezond ze hier leven maar dit is toch ook wel verbazingwekkend. Deze dame doet gewoon 5 zakjes suiker in haar thee. Dat ik in eerste instantie 5 minuten zat te kijken of ze nou echt serieus bezig was. Maar ja, ze dronk het zo op! Verdere avonddienst was vrij rustig, dus laten we vooral meteen doorgaan naar dinsdag. Want dinsdag was het weer tijd om te windsurfen! Ja ja, we hebben de smaak te pakken. Er was een stuk meer wind, maar dat zou niet moeten uitmaken toch? JAWEL! Holymoly, ik ben regelmatig van die plank afgezwiept door het zeil. Had ik 'm eindelijk omhoog, pakt ie een vlaag wind en hotseflots Francis vliegt van de plank af, met het zeil er bovenop. Aangezien alles meteen moet lukken bij me raakte ik zeer gefrustreerd. Toen ik me uiteindelijk boos maakte leek het te lukken! Nadat ik zo'n kilometer was afgedwaald werd het tijd om te draaien. LUKTE GEWOON WEER NIET. Dus dan maar weer van dat ding afspringen en met het bootje terug. Ik vind wel dat ik uiteindelijk moet kunnen draaien dus ik moet nog maar een keer heen. Vivian kan dan helaas niet mee, want die is woensdag vertrokken naar Nederland. Tijd om een nieuw slachtoffer te vinden! Anders kan ik natuurlijk altijd nog alleen heen. Toen wilden we nog even wat gaan eten ergens. Van te voren moest ik nog even mn was naar de wasserette brengen en dan konden we gaan. Het duurt vaak 1,5u ongeveer dus ik gooi alles er in, ook al mn werkkleding want dat zou dan precies mooi uitkomen. Eenmaal daar krijg ik te horen dat ze het vrij druk hadden en dat het rond 5u klaar zou zijn. Naja dat werd m natuurlijk niet, want ik moest vanaf kwart voor 3 werken. Ik kwam dan wel morgen. Voel je m al aankomen? Nee? Goed, lees rustig verder. Wij hebben een heerlijke wafel gegeten bij Craft en na een uurtje waren we toch wel weer terug in het appartement. Rond 2u dacht ik: laat ik me eens even gaan omkleden, dan kan ik zo in alle rust naar het ziekenhuis. Komt ie he: ik had dus geen werkkleding, want dat zat allemaal in de was… Op hoooooooge snelheid dus naar de wasserette, waar bleek dat mn was gelukkig zelfs al in de droger was geweest. Was alleen nog niet gevouwen. Ja, nee prima, ik heb alleen mn werkkleding nodig. "is het vouwen dan niet meer nodig?" Ja zeker wel, ik ga niet meer doen dan nodig is, want ik ben (wat dit betreft) al helemaal ingeburgerd hier! Ik kom morgen voor de rest. Daaaaaaaag! In het appartement kon ik lekker in een warm werkpak kruipen. Wat dat is echt wenselijk als het buiten 35 graden is! Toen was het tijd om in de auto te springen en de hele 10 minuten naar het ziekenhuis te rijden! 

Woensdag was het dan eindelijk tijd voor een vrije dag. Want als je goed hebt opgelet had je kunnen lezen dat ik 7 dagen achter elkaar heb moeten werken. Ook hier is dat heel zwaar!! Nu had ik woensdag ook al weer lekker volgepland, want dat is een vet goed idee als je even bij wilt komen van alles. Maar, allemaal leuke dingen!! In de ochtend ging ik voor de laatste keer met vivian lunchen, want die ging in de middag vliegen. Ze had Madelon ook meegevraagd, daar ging zij dan ook veel mee om en Madelon blijft ook tot eind september dus dan had ik een nieuw persoon om mee op stap te gaan. Nou prima. In de middag ben ik met Christa naar Oranjestad gegaan. Zij had uitgaanskleren nodig en ik had nieuwe slippers nodig, dus we zijn gaan shoppen. Ja ik weet het, ik doe hier allemaal gekke dingen die ik niet van mezelf had gedacht. Uitgaan? Shoppen? Volgens mij ben ik licht bezeten en is er een gedeelte Francis in Nederland achtergebleven… Maargoed, mooi Oranjestad doorgeslenterd, en ja, ik heb zelfs 3 dingen gekocht! Nadat we als lunch aan de Nacho's hadden gezeten gingen we naar de bios. Tijd voor Toy Story 4! Wat een fantastisch mooie film zeg. Ook al is het allemaal gigantische geldklopperij, het was het wel waard. In de avond was het afscheid van een van die andere meiden. Ze wilde graag met een groep naar een karaokebar. Zodra we daar aankwamen begonnen ze al met de André Hazes en allemaal van dat soort ellende. Het niveau is de rest van de avond niet heel veel beter geworden, maar ach, ik zing wel mee. Ik ken de tekst over het algemeen toch wel! 

Donderdag was Christa's eerste werkdag en ze had gevraagd of we ergens konden afspreken aangezien ze geen idee had waar ze heen moest. Ik stelde voor haar op te halen bij haar appartement, want ik had op mijn eerste dag toch wel wat begeleiding gemist. Op de afdeling bleek dat we samen stonden, dus dat was hartstikke leuk! Normaal staan we doordeweeks met 2 verpleegkundigen op 6 patiënten, wat al belachelijk is, maar aangezien Christa werd ingewerkt stonden we nu met 3 op 6 patiënten, wat helemaal nergens meer over ging. Dus had alle tijd om dingen uit te leggen en te laten zien. Was af en toe vrij lastig, aangezien ik zelf nooit echt heel fantastisch ben ingewerkt wist ik nog lang niet alles. Wat ook wel heel belangrijk was om te laten zien is hoe makkelijk het is om van het ziekenhuis naar het strand te komen. Dus hotseflots, om 3u was het bikini aan en op naar het strand! Daar lag Dimion ook al dus nadat we in de zee waren gesprongen om af te koelen konden we hem gezelschap houden. In de avond besloten we naar Oranjestad te rijden om daar even wat te eten. Op het menu stonden gigantische spareribs in alle smaken, maar aangezien ik nog steeds de schijn probeer op te houden dat ik geen gigantische vreetzak ben, ben ik maar voor de vis gegaan. Nu ik dit zo typ vraag ik me af voor wie ik in godsnaam de schijn op wil houden, dus ik denk dat ik daar maar mee ga stoppen ook. Spareribs, here i come!! Na het eten had ik afgesproken met Madelon, we gingen wat drinken bij de local store. Blijft dan toch een beetje ongemakkelijk, als je allebei niet zo’n prater bent. Maar was toch ook allemaal wel gezellig. Aangezien we allebei weer een dagdienst hadden de volgende dag, is het ook niet heel laat geworden.

Vrijdag was ik al weer een beetje klaar met de dagdiensten. Helaas kwam de zorgmanager naar me toe met de vraag of ik zaterdag in plaats van een avonddienst een dagdienst wilde werken, aangezien er overdag onvoldoende kwaliteit was. Nou, prima joh. Doen we dat! Ik graaf mijn eigen graf alvast, goed? Overdag was het eindelijk wat drukker. Alsnog niet heel extreem maar we hadden iets meer te doen dan eerder. Een patiënt vroeg veel aandacht, en aangezien we 3 op 3 stonden hadden we alle tijd (dus echt druk kan je het dan toch niet noemen denk ik…) In de middag heb ik vrij weinig meer gedaan. Het was toch ook wel weer tijd voor een rustige avond. Ineens had ik namelijk de volgende dag ook weer dagdienst! In de middag leek het me een strak plan om m’n haar een ander kleurtje te geven. Ik wilde in Nederland al wat roods in mijn haar, maar ik kon nergens echt iets uitwasbaars vinden wat rood was. En toen ineens zag ik hier in de winkel precies wat ik zocht! Op de verpakking stond dat mensen met tattoo’s een grotere kans hadden op een allergische reactie. Oooh jee.. Wat doe ik mezelf aan? Eerst maar even kijken hoe het werkt op een enkele lok haar. Het leek wel wat te verkleuren. Nou, hop, meteen de rest er achteraan dan maar! Resultaat is niet slecht! Er zit nu zeker weten een rode gloed in dat haar van me!

Zaterdag overdag heb ik weinig nieuws te vertellen. De enige collega’s die zagen dat er wat anders was met mijn haar waren de mannen. Want ja, de kerels zijn er ondertussen wel op getraind uit angst voor de : HEB IK HONDERD JAAR BIJ DE KAPPER GEZETEN EN JE ZEGT ER HELEMAAL NIKS VAN, WAT IS ER MIS MET JOU. In de avond had ik weer met Christa afgesproken, zij en nog iemand deden namelijk mee aan een toernooi beachtennis! Dat is tennis maar dan met de grote versie van tafeltennisbatjes. Ik ging mee om ze aan te moedigen, want ik was eigenlijk wel benieuwd naar wat het nou inhield. Het was echt hilarisch om naar te kijken. Ze hadden allebei een les gehad, en door beginnersgeluk hadden ze de eerste match gewonnen. De 4 erna gingen iets minder goed. Al met al was dat echt wel prima, de laatste was pas rond 10u afgelopen. Als ze dan ook nog de finale hadden moeten spelen had het echt eindeloos geduurd! Eenmaal terug in het appartement snel dat bed in. Ik was moe! Ik ben echt niet gemaakt voor zo veel dagdiensten na elkaar. Hoe fijn het ook is om hier ‘s avonds nog wat te kunnen doen, 3 dagdiensten is toch wel maximaal hoor! 

Zondag heb ik dan ook tot veel te laat geslapen. Ik had mijn wekker gezet zodat ik de MotoGP kon kijken aangezien dat rond 8u zou beginnen, maar voordat ze überhaupt begonnen met rijden ben ik al weer in slaap gevallen om vervolgens om 11u wakker te worden. Blijkbaar had ik het nodig! Zondagavond was ik lekker bezig. Ik had een patiënt die helemaal overstuur was omdat zijn zoon 30 minuten later was dan dat hij had afgesproken. Dat ik mezelf afvroeg: Goh, weet je eigenlijk wel dat je in Aruba woont? Wanneer is iemand hier ooit op tijd? Nadat ik hem had getroost was hij helemaal fan van me. Ik kreeg aan het eind zelfs een zoen op m’n hand. Superlief, waar is nu de zeep? Na het werk gingen we naar Moomba. Ja, nu kon het eindelijk wel! Geen gekke dingen gebeurd dus we konden zo naar binnen. Normaal is het zondag Nederlander dag, maar er was in de buurt een festival voor locals ofzo dus er waren nu heel veel Arubanen! Dat merkte ik ook direct aan de service bij de bar. De blonde dames werden toch een stuk sneller geholpen dan ik. Misschien had ik toch een blondspoelingkje door mijn haar heen moeten doen! 

We zijn niet heel lang gebleven want maandag wilden Dimion en ik weer gaan windsurfen. We kunnen natuurlijk niet helemaal gesloopt en met een kater op die plank staan! 

Maandag zaten we rond 9u in de auto richting Divi Beach. Daar zijn we de vorige keren ook geweest en die man had gehint dat hij ons wel kon matsen qua prijs. Eenmaal daar bleek dat onze grote vriend op vakantie was, en dat er verder niks aan die anderen was doorgegeven. Tevens was de boot er niet die mensen weer terug kon halen als ze te ver waren om terug te zwemmen, dus dat was allemaal moeilijk moeilijk. We hadden gehoord dat we ook naar Fishermans cove ofzo konden gaan, dus dat gingen we maar proberen! Het huren van spullen was 30 dollar. Ze hadden wel Locals korting maar dat was alleen voor mensen die hier voor een langere tijd waren. 3 of 6 maanden was toch te kort dan. Jammer! Dus wij dan maar de prijs in dollars betalen in plaats van gulden. De planken die ze daar hadden waren een stuk breder dan bij Divi. Was echt wel heel fijn, ik kon zonder al te veel moeite blijven staan! Ik kreeg het voor elkaar om te draaien en te doen, maar terug naar de kust was toch wel lastig (lees:onmogelijk). Aangezien zij geen bootje hadden konden we het hele pleuriseind terugzwemmen met dat ding. Bootje is toch leuker, ik denk dat we de helft van de tijd kwijt zijn geweest aan terugzwemmen! Straks is het weer tijd voor een avonddienst, maar dat horen jullie volgende week!

Als laatste gaan we over op de vragen van de week. Aangezien er geen vragen worden gesteld zal ik ze zelf maar verzinnen want dit moet ik even kwijt. 

V: Goh, Francis, wat mis je nou het meeste daar in Aruba? Vrienden? Familie? Of iets anders? 

A: Goede vraag! Had ik niet zelf kunnen bedenken. Wat ik nou het meeste mis aan Nederland is m'n OVEN. JA. Heb je zin in een oven iets, heb je alleen een magnetron!! Wat heb ik daar nou weer aan! Dus als ik uiteindelijk na mn vakantie terug ben ga ik eerst een paar weken lang dingen in de oven maken. Oh, en een frikandel speciaal. Die bestaan hier helaas ook niet… misschien ga ik thuis gewoon een ovenfrikandel maken!!