De kronieken van week.. Eh... Week 9?

Nadat ik maandagochtend m'n minikater had opgelost met oploskoffie (hah, opgelost met oploskoffie) en leftover Urutaka pizza was het tijd om te gaan werken. Ook weer een zeer boeiende dienst, totdat iemand van een andere afdeling een katheter kwam halen. Op zich niet zo heel heftig, totdat ik bij de vervaldatum 2017 zag staan. Ja, serieus. 2017. Dus toen dacht ik: laat ik de kasten even nalopen op houdbaarheid. Ik heb zonder grappen een kar vol spullen uit die kast gehaald! Er waren nog een aantal dingen die eind augustus overdatum gingen dus volgende week doe ik weer even een rondje! 

Dinsdag was het tijd voor een vrije dag! Ik had met Christa afgesproken om een rondje eiland te doen. Als eerste zijn we naar San Nicolaas gereden om daar de streetart te bekijken aangezien dit pas vanaf 2016 een beetje is opgestart en ik het dus nog niet had gezien! Vervolgens zijn we naar de andere kant van het eiland gereden, naar de vuurtoren om daar wat foto's te schieten. We besloten niet naar boven te gaan maar een stukje terug te rijden naar de zandduinen. Nadat we daar onze innerlijke instamodellen hadden gevonden zijn we nacho's gaan eten in Oranjestad om vervolgens nog even een ijsje te halen. 

Woensdag was het weer tijd voor een dagdienst. Serieus, ik had een patiënt zoals ik ze niet vaak heb. Het was een vrouw van zo'n 180 kilo en hoewel ze bleef herhalen dat ze heel positief was ingesteld zag ze alleen maar beren op de weg. Rond 10u 's ochtends vroeg ze of ze misschien een slaappil kon krijgen, want ze had zo slecht geslapen. Nou mevrouw, wat denkt u zelf? In de middag was ze wat hersteld en zat ze op het randje van het bed. Met een mondkapje op. Zeg mevrouw, waarom heeft u een mondkapje op? Nou, ze was bang om ziek te worden in het ziekenhuis want iedereen heeft de griep. Blijkbaar kon ik mijn gezicht niet zo goed in toom houden want ze vroeg of ik het raar vond. Nou mevrouw, aangezien ik bijna een maagzweer krijg van het proberen niet te lachen zou ik wel willen zeggen dat het een bijzondere opmerking is. Maar dat zei ik natuurlijk niet. Had het wel gewild. Maar ik deed het niet. De middag en avond was vrij rustig. Donderdag was eigenlijk wel hetzelfde. Na de dienst ben ik met Christa meegegaan naar de local market, want ze moest een hangmat hebben. 

Vrijdag had ik een avonddienst maar die had ik geruild voor een dagdienst, want ‘s avonds gingen we weerwolven! Blijkbaar was het gek dat ik dit niet kende, maar ik ga er maar even vanuit dat jullie het ook niet kennen. Je zit dus in een kring en een aantal mensen zijn de dorpelingen en een aantal zijn de weerwolven. In de nacht gaat iedereen “slapen” en doet dus de ogen dicht, en we weerwolven worden dan weer wakker. Die besluiten onderling wie er sterft (zonder te praten) en gaan weer slapen. De volgende dag is er dus eentje overleden. De dorpelingen moeten dan iemand beschuldigen van wie zij denken dat de weerwolven zijn. Uiteindelijk is het doel dat een van de twee kampen wordt uitgeroeid zodat de andere wint. Dan heb je nog wat extra rollen die ik niet ga uitleggen want dat wordt me te ingewikkeld haha. Maar was onwijs gezellig, we hebben drie spelletjes gespeeld. Zaterdag had ik wel een avonddienst. Maar zaterdag was ook Dimions laatste avond! Dus nadat het werken klaar was ben ik heel snel naar huis gegaan om me om te kleden en ben ik doorgereden naar de Bugaloe. Was super druk! Iedereen was er, behalve… Jaja, Dimion. Was blijkbaar te moe. Ach, alsnog hartstikke gezellig, en ook hier draaien ze Nederlandse carnavalsmuziek. Waarom? Tja, kan je op bewegen ofzo. Geen idee. Toen de Bugaloe sloot om half 1 zijn we doorgegaan naar de Sandbar. Dat is een bar omringt door… Zand! Ja serieus. Hier zijn we tot zo’n 2 uur gebleven denk ik. Nadat er nog even een Turkse pizza was verorberd was het tijd om weer naar huis te gaan. Want zondag was weer een werkdag! Opnieuw niet heel interessant verder, maar na de dienst was het Moomatijd! Toen ik daar aankwam was het merendeel al weer vertrokken, dus heb met een stel artsen gesocialized. Op een gegeven moment kwamen er nog twee anderen van onze groep waar ik uiteindelijk nog even mee naar de Mill ben gegaan. Toen deze rond 3u sloot was het toch wel weer tijd om naar huis te rijden. Want we waren de volgende dag uitgenodigd voor Sushibrunch in het Mariott hotel! De dude die ons had uitgenodigd die deed dat vaker en het leek hem leuk om ons mee te nemen!

Toen ik maandag wakker werd van de wekker dacht ik: Ja, ik heb ergens mijn wekker voor gezet. En die afspraak was om 12u. Wat was dat ook alweer? Nadat ik er even overna had gedacht wist ik het weer: SUSHI! Om 12u zaten wij dus met ons goede gedrag in het superfancy Mariott hotel, samen met onze nieuwe Filipijnse vriend. Hij komt dus blijkbaar regelmatig in het casino daar en bouwt op die manier punten op, die hij daarna dan weer kan uitgeven in het hotel. Toen ik een koffie wilde bestellen kreeg ik te horen dat dat niet mogelijk was, want het sushi restaurant zat tegenover de Starbucks en blablabla, concurrentie. Dat kan natuurlijk niet. Dus toen werd het maar thee. En jongens, deze sushi? Oh mijn god. Ik heb nog nooit zo lekkere sushi gehad. Mag ook wel voor bijna 20 euro per rol, maar manmanman. Wat een genot. De rest van de dag maar even rustig aan weer, het zijn weer late dagen geweest en oma kan daar niet zo goed tegen. Vanavond maar weer na sesamstraat naar bed! (Francis, die opmerking heb je al eens gemaakt. Ja, nou en. Beter… eeh.. goed herhaald dan slecht bedacht? Ofzo?) Wat ik wel nog even ga doen zo, en wat ik echt een zeer goed idee vind, is naar de Baskin Robbins om ijs te halen! Woohooo!!!