Het begint in... Caïro!

10 oktober 2019 - Cairo, Egypte

Het verhaal begint op 5 oktober om half 3 's nachts. In het kader van de jetlag heb ik slechts een powernap kunnen doen van 12 tot 2.30, maar dat was ook eigenlijk wel prima want de wekker ging al om 3u. Omdat het superrustig was op de weg was ik om 4u al op Schiphol en de checkin ging open om half 5. Oeps, had toch nog later weggekund... Sorry mam! Vrij snel was ik ook al achter de security waardoor ik alle tijd had om bij de gate de laatste arubaanse weken samen te vatten. 

In het vliegtuig zat ik bij het raam waardoor ik voor het eerst in een lange tijd een zonsopgang heb kunnen zien! Normaal lig ik nog in bed of ben ik aan het werk... De eerste vlucht was naar Wenen, dus met 1,5u waren we daar wel. Die tijd heb ik gewoon lekker gelezen en me met mezelf bemoeid. Aangezien we flinke meewind hadden waren we er ruim een half uur eerder dan verwacht waardoor de overstaptijd ruim 2u was! Nou, dan maar een veel te dure kop koffie, want je moet toch iets. Om half 11 konden we boarden en in het vliegtuig raakte ik al vrij snel aan de praat met iemand van dezelfde groep. Eigenlijk de hele weg gezellig gekletst, totdat de vermoeidheid ineens begon toe te slaan en ik volledig instortte. Nadat ik ongeveer een halfuur geslapen had was ik er eigenlijk wel weer en waren we ook bijna in Caïro! Terwijl we vanuit de middellandse zee Egypte binnen vlogen was ik al hard opzoek naar de piramides. Die waren vast vanuit het vliegtuig te zien! Alleen geen flauw idee waar ik die dingen moest zoeken.... Heh, oeps. Ineens wijst mn groepsgenoot ze aan! Mijn hemel, wat zagen ze er al groot uit  vanuit het vliegtuig! Ik kon niet wachten tot we er maandag daadwerkelijk heen gingen. Eenmaal in Egypte op het vliegveld zou er een mannetje staan die de visums zou uitdelen. Nou, dat mannetje kon ik niet vinden dus ik ging maar in de rij staan voor de stempel, hij zou daarna vast wel verschijnen. Nee sorry mevrouw u moet toch echt eerst het visum hebben! Ga even terug en loop daarna gewoon maar langs de rij. Sjongejonge. Gelukkig stond het mannetje vrij centraal (ik gooi het op slaaptekort, want hij was niet te missen) en was ik al snel weer een stempel rijker. Toen iedereen hun bagage had werden we begeleid naar de bussen. In de bus werd er al het een en ander verteld over Caïro en de planning, maar aangezien de gids geen idee had hoe hij met een microfoon moest omgaan heb ik de helft niet verstaan. Dat kwam ook door alle geluiden om ons heen want IEDEREEN TOETERT. Alsof ze continu in levensgevaar zijn! De gids wist wel te vertellen dat het vrij rustig was op de weg, want het was zaterdag. Nou, het leek wel spitsuur. Ongelooflijk! Bij het hotel werd alles naar boven gebracht en was het tijd om geld te pinnen. Dat was ook nog een hele zoektocht, want niet alle ATMs accepteerden Nederlandse bankpassen! Nadat we hulp hadden gekregen van een zeer behulpzame, op fooi hopende Egyptenaar hebben we kunnen pinnen. Er kwam toch een hoeveelheid geld uit die automaat! Ik heb me nog nooit zo rijk gevoeld! Daarna flessen water gekocht en weer terug naar het hotel. Het hotel zelf is typisch zo'n hotel midden in de stad. Niet groot, geen fantastische kwaliteit maar wel leefbaar. We hadden afgesproken om met zn allen in het hotel te eten zodat we elkaar een beetje konden leren kennen. In de middag hadden we alles al besteld dus toen we zaten kwam het vrij snel. Het personeel had alleen geen idee meer wie wat had besteld en een aantal mensen ook niet! Uiteindelijk, na veel chaos is alles goed gekomen, maar het was duidelijk dat ze het niet waren gewend. Na het eten ben ik naar bed gegaan want ik was MOE! 

De volgende dag was ik rond half 7 al wakker. Jetlag viel dus echt heel erg mee! Na het ontbijt gingen we in een klein busje naar het Egyptisch museum. Heel mooi, maar heel veel vitrines waren ook al leeg aangezien ze een nieuw museum hebben gebouwd en ze zijn al bezig met verhuizen! Gelukkig hadden ze het masker en de sarcofaag van toetanchamon nog laten staan, dus die heb ik bekeken! Superheftig! We mochten helaas geen foto's maken daarvan, want stel je voor dat ze minder ansichtkaarten konden verkopen... Ach een aantal van de groep hebben stiekem wel mooie foto's kunnen maken dus die krijg ik vanzelf :) Het is wel zo dat ze hier overal geld voor willen hebben. Als je binnen foto's wilde maken met een echte camera moest je extra betalen, als je de mummiekamers in wilde moest je extra betalen, als je andere dingen wilde moest je extra betalen... Die mummiekamers waren even veel geld als de entree van het hele museum dus daar had ik niet zo heel veel behoefte aan verder. Ben maar naar de kamer gegaan met gemummificeerde dieren, was ook heel tof! Hierna zijn we gaan lunchen en na de lunch zijn we naar de citadel gegaan. Hier staat ook een gigantische moskee met echte Arabische kunst en architectuur. Blijkbaar heb je dat bij de andere niet?  Na de moskee zijn we richting een Egyptische bazaar gegaan. In de hoofdstraatjes zag je heel veel toeristische meuk, maar in de kleine zijstraatjes waren er wat meer normale producten te vinden. Bij deze bazaar zat ook het oudste theehuis van Caïro, deze was 200 jaar achtereen open. Daar uiteraard met een groepje thee gedronken! Terwijl we daar zaten werden we natuurlijk belaagd door verkopers: mooie sjaal? Kettingen? Rozenkranzen? Hennatattoo? Nee dankje, ik heb al een vrij grote echte tattoo. Er is wel een groot verschil tussen de verkopers hier en de verkopers in bijvoorbeeld Turkije. Als je in Turkije nee zegt dan blijven ze achter je aan lopen. Als je hier nee zegt dan lopen de meesten ook meteen weg! Na de bazaar was het tijd om terug te gaan en te eten. Aangezien we geen idee hadden waar we lekker konden eten zijn we de gids achterna gelopen. Deze leidde ons naar een kebabzaak wat er op het oog wel prima uitzag. Eenmaal binnen bleek dat ze maar 2 keuzes hadden: broodje kipkebab of broodje rundkebab. Opzich was het prima hoor, sowieso goedkoop. 

Maandag was het tijd om eens te bekijken wat de ophef was over het verkeer. Hoe druk was het nou echt? Nou, ik zal je zeggen: DRUK. GI-GAN-TISCH. Dat die auto's nog vooruit konden komen was me een raadsel. Uiteindelijk zijn we wel bij Memfis gekomen, de hoofdstad van heul, heul vroeger. Daar lag een gigantisch beeld van een farao die blijkbaar 66 jaar op de troon heeft gezeten en gigantisch populair was waardoor de beelden van hem heel mooi gemaakt konden worden. En de beelden waren mooi. De verhoudingen en spieren waren prachtig gemaakt. Na Memfis zijn we richting de trap piramide gegaan. Dit was de eerste piramide van Egypte. Echt super indrukwekkend! Maar dat was niet alles, want daarna zijn we naar de piramides van Giza geweest! Whooooo! EN! Ik ben in de grote geweest! Ongelofelijk! De trappen naar boven waren super smal en steil. En dan nog wilden mensen die thuis waarschijnlijk de trap niet op kwamen naar boven. Ongelooflijk! Dan had ik het in aruba over mijn dikkeamerikanenconditie, maar deze dikke Amerikanen hadden echt een dikkeamerikanenconditie! Om de 2 minuten even stoppen om uit te puffen. En aangezien deze trap net een halve meter breed was konden we er ook echt niet langs! Uiteindelijk waren we boven in de grafkamer! Er stond een bak of iets dergelijks, geen echte sarcofaag. Het was zo onwijs tof! Daarna konden we op een kameel gaan zitten naar een uitzichtpunt waar je prachtig overzicht had van de drie grote piramides. Het was comfortabeler dan verwacht! Het was een ritje van slechts 5 minuten maar ik had er nog wel een uurtje op kunnen zitten denk ik. Fantastisch. Daarna met hoge spoed naar de sfinx, wat dit sloot om 4u. Ja serieus, een monument in de buitenlucht ging bijna sluiten... Goed! Daar wat foto's gemaakt en toen was het al weer tijd om terug te gaan. Een paar van de groep hadden zondag een heel lekker restaurant gevonden dus daar zijn we met z'n allen heen gegaan. En het was lekker! Niet zo lekker als de kip verdronken in kaas van de suikertuin maar nog steeds heel lekker. De avond afgesloten met een echte Arabische waterpijp en toen was het al weer bedtijd! 

De laatste volledige dag in Caïro bestond ook uit piramides. Eerst gingen we naar de tweede piramide die ooit in Egypte is gebouwd. Voordat we het terrein opreden met de bus, werd deze eerst door de politie gecontroleerd. Met een spiegeltje werd er onder de bus gekeken. Ik dacht drugscontrole, een ander dacht controle op bommen die onder de bus waren geplakt. Na 5 min waren ze tevreden en konden we door. De piramide leek een beetje op de eerste door de lagen, maar deze waren al minder. Toen we daar aankwamen was er net een grote groep voor ons en aangezien het een kleine kamer was moesten we even wachten. Na een halfuur kwamen ze naar buiten alsof ze aan het zuurstof moesten dus ik was al heel nieuwsgierig wat we binnen zouden aantreffen. Dat bleek eerst een trap naar beneden en daarna een trap omhoog. Het kamertje was inderdaad erg klein. Ik was een van de eersten die de grafkamer binnenkwam en ik hoorde allemaal gepiep. Nadat ik had bedacht dat het toch echt geen muizen konden zijn keek ik omhoog. Vleermuizen! Echt super veel! Toen de rest van de groep de kamer in kwam hielden ze zich helaas stil. Vervolgens zijn we nog een rondje om de piramide gelopen en weer de bus in naar de volgende! Dit was de scheve piramide. Blijkbaar was de grond waarop deze was gebouwd niet heel goed waardoor de punt een beetje is ingezakt. We hadden de smaak te pakken dus hier gingen we natuurlijk ook naar binnen. WAT EEN ELLENDE. Het begon met zo'n 300m naar beneden. Valt mee zou je zeggen he? Ja, het enige probleem was dat het gangetje misschien 100cm hoog was en de trap zelf was een kippentrappetje. Je weet wel, zo'n plank met van die kleine balkjes erop getimmerd. Goed, dat was het eerste obstakel. Vervolgens moesten we 7 trappen omhoog. Gelukkig wel normale trappen waar we konden staan. Nou, je zou zeggen dat je er dan bent, toch? FOOOOUUUT. We moesten nog 50 meter door een meter hoog gangetje wat omhoog liep, zonder trap. En toen nog twee trappen en Daarna waren we er! Zoals je wel snapt was dit een afvalrace. Niet iedereen heeft het tot de top gehaald. Gelukkig maar eigenlijk, want het was een klein kamertje en het was al zweten! Volgens mij heb ik het nog niet gezegd, maar de luchtvochtigheid in die piramides is echt minstens 90%. Vanaf het moment dat je binnenstapt is het ZWETEN. Riviertjes liepen van mn gezicht. Maar heel tof binnen! Na even te hebben rond gekeken kwam het volgende drama: we moesten ook weer terug. Nou moet ik zeggen (ik kan het zelf ook niet geloven) ik ben een van de personen met de beste conditie! Dat hield in dat ik de meesten toch maar inhaalde op de trap weer naar boven want op andermans tempo lopen is vaak vermoeiender! Bij de derde piramide waren de meesten al afgehaakt. Ik ging wel, samen met een paar anderen. Het was veel makkelijker afdalen dan de scheve piramide! Binnen de kortste keren was ik ook weer boven, minder gesloopt dan bij de vorige. Hierna zijn we met zn allen weer gaan eten en het was weer tijd om te slapen want woensdag was reisdag! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Mirjam:
    10 oktober 2019
    Ik was al heel benieuwd naar hoe de piramides waren. De foto's zijn dus foto's bij nacht geworden zie ik :-) . Maar hopelijk zie ik nog foto's als je weer terug bent. Geniet er nog van. Een dikke knuffel X
  2. :
    10 oktober 2019
    Ach, internet is hier niet zo fantastisch 😂 komt wel goed!